دنیا بد است، بی تو مکان بدی شده­ست

ای صاحب زمانه! زمان بدی شده­ست

حتی پیامی از تو به اینجا نمی رسد

بعد از تو باد، نامه رسان بدی شده­ست

برگرد، تا هوای زمین را عوض کنی

حالا که نیستی، خفقان بدی شده­ست

حالا که نیستی همه ساکت نشسته اند

حتی زبان شعر، زبان بدی شده­ست

ساعت، به سرعت و نگران پیش می رود

این تیک تاک ها، هیجان بدی شده­ست

دست مرا بگیر که یخ زد بدون تو

جان مرا بگیر که جان بدی شده­ست

شعری از میلاد عرفان پور

نوشته شده در پنج شنبه 91/4/8ساعت 9:13 عصر توسط نیلوفرآبی نظرات ( ) |