مقام معظم رهبرى در اول خرداد سال 1381 در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت سالروز آزادى خرمشهر سخنانى فرمودند.

آنچه در پى مى آید بخش هایى از این بیانات است.

سالگرد حادثه بسیار مهم و ماندگار پیروزى در جبهه خرمشهر و بر گرداندن این شهر به پیکر خونین کشور

به وسیله دلاوران مومن ارتش وسپاه و نیروهاى جان بر کف بسیجى را به همه رزمندگان و ایثارگران و خانواده هاى همه شهیدان و جانبازان تبریک عرض مى کنم

… واقعه خرمشهر از دور فقط یک حادثه تاریخى است که براى ملت ایران هیجان آور و افتخار آمیز است، ولى از نزدیک، این قضیه شبیه یک معجزه بزرگ بود.

وقتى رژیم عراق با تشویق دولت هاى دشمن انقلاب، به مرزهاى ما حمله کرد، هدف گیرى دقیقى کرده بود.
خرمشهر، قدم اول و بسیار موثر از این هدف گیرى بود … در قدم اول، نیروهاى عراقى پیشرفت هایى کردند و تا سیزده چهارده کیلومترى اهواز هم رسیدند؛ اما وقتى خواستند به خرمشهر ـ که مرز نزدیک تر بود ـ حمله کنند، دچار مانع شدند. علت هم این بود که نیروهاى مردمى، جوان هاى مومن و مرد و زن انقلابى وارد میدان شدند؛ یعنى در اینجا انقلاب شروع کرد خود را نشان دادن؛ بنابراین دشمن نزدیک اهواز زمین گیر شد.
آنجا نیروهاى مسلح و ارتش و نیروهاى مردمى پشت سر هم مثل کوه در مقابل دشمن ایستادند؛ این اولین تودهنى اى بود که به آنها زده شد.
اما غم، دل ملت ایران را گرفته بود؛ چون هزاران کیلومتر از خاک کشور زیر چکمه دشمن بود.
بنده در ماه هاى اول جنگ، در همان مناطق بودم؛ هم وضع مردم و هم وضع نیروهاى مسلح را مى دیدم.
نیروهاى مسلح، عازم و جازم بودند؛ اما غم سنگینى بر دلشان نشسته بود … در چنین شرایطى که غم دل ها را فرا گرفته و رجز خوانى هاى عراق همه دنیا را پر کرده بود، نیروهاى ما از کمترین امکانات مادى برخوردار نبودند.
این که مى گویم کمترین امکانات مادى، یک حقیقت است. من فراموش نمى کنم یکى از سرداران و فداکاران آن روز ـ که امروز بحمدالله در همین جلسه حضور دارند ـ به اتفاق چند نفر از اهواز پیش ما آمدند و چند قبضه خمپاره انداز مى خواستند تا بتوانند قدرى درمناطق جلوتر ایستادگى و مبارزه کنند؛ اما کسى نبود به اینها این چند قبضه خمپاره انداز را بدهد! ما براى سیم خاردار و گلوله و آر.پى .چى مشکل داشتیم؛ تانک و نفربر و امثال اینها که به جاى خود.
آنچه در اختیار ملت ایران بود، عبارت بود از یک اراده قوى و نشاط همه جانبه که برخاسته از ایمان و آگاهى بود. این که امام فرمودند: خرمشهر را خدا آزاد کرد، یعنى این … خوب است در اینجا یاد شهید عزیزمان صیاد شیرازى را گرامى بداریم.
خیلى از فرماندهان آن روز بحمدالله امروز زنده و سر حال و مشغول انجام وظیفه اند و بعضى هم به شهادت رسیدند.
این شهید و همکارانش در سپاه و ارتش مجموعه توانایى را تشکیل دادند و عملیات امام رضا (ع) فتح المبین و سپس بیت المقدس را طراحى و اجرا کردند و به تدریج کارایى انقلاب و اسلام و یک ملت مومن را در این منطقه بسیار خطیر مقابل چشم همه گرفتند.
هیچ کس در دنیا باور نمى کرد که نیروهاى مسلح ما بتوانند خرمشهر را پس بگیرند؛ چون خرمشهر رفته بود.
همین مناظرى که شما امروز مى بینید اسراییلى ها با تانک در جنین به وجود مى آورند، شبیه همین را در خرمشهر ما به وجود آوردند.
البته ـ همان طور که پدر عزیز شهید جهان آرا گفتند ـ جوان هاى ما مقاومت کردند و مدتى دشمن را پشت در نگهداشتند.
حدود چهل روز یا بیشتر، جوان هاى مومن و نیروهاى مسلح ما توانستند به ارتش عراق تودهنى و او را پس بزنند؛ ولى بالاخره بسیارى شهید شدندو خرمشهر از ملت ایران غصب شد

نوشته شده در چهارشنبه 91/3/3ساعت 11:46 صبح توسط نیلوفرآبی نظرات ( ) |